پس از تحقیقات و مقایسه کامل سرانجام تصمیم گرفتید کدام دوربین امنیتی را بخرید، خیلی هم عالی! حالابه قسمت سخت کار میرسیم: نصب. نصب دوربین های امنیتی شما به چند دلیل می تواند چالش برانگیز باشد.
در این پست به 18 اشتباه رایج صاحبان خانه در هنگام نصب دوربین های حافظتی می پردازم. علاوه بر این، من در مورد راه حل های ساده برای این اشتباهات صحبت خواهم کرد. هر اشتباه شامل نوع دوربین (سیمی، بی سیم یا هر دو) و اینکه در صورت بروز اشتباه چه اتفاقی می افتد خواهد بود.
به خواندن ادامه دهید تا ببینید آیا اشتباه شما در لیست هست یا خیر!
1. نصب دوربین خیلی بالا یا خیلی پایین
اشتباه: دوربین امنیتی خیلی بالا نصب شده است و میدان دید محدود است. یا، دوربین امنیتی خیلی پایین نصب شده است، جایی که می شود آن را دزدید یا به آن آسیب زد.
نوع دوربین: سیمی و بی سیم
این یک خطای رایج است. یک صاحب خانه می خواهد "همه چیز" را ببیند، بنابراین تصمیم می گیرد دوربین امنیتی را تا جایی که ممکن است در ارتفاع بالا نصب کند. نصب دوربین امنیتی بالاتر از سه متر و نیم میزان دیدن دوربین شما را کاهش می دهد.
برعکس، نصب دوربین امنیتی در ارتفاع بسیار کم هم یک مشکل است زیرا ممکن است به سرقت رفته یا آسیب ببیند. بدترین سناریوی ممکن این است که دستگاهی که باید ایمنی شما را افزایش دهد، همان چیزی است که به سرقت رفته یا آسیب دیده است.
راه حل: شما باید دفترچه راهنمای دوربین خود را مرور کنید، ارتفاع توصیه شده بین 2.7 تا سه متر است. این ارتفاع توصیه شده است زیرا به اندازه کافی بلند است که از دستکاری افراد عادی با آن جلوگیری کند. همچنین، هنوز آنقدر پایین است که می تواند اتفاقاتی را که در فاصله 10 متری یا بیشتر از ملک شما رخ می دهند، بگیرد.
2. نداشتن لوازم جانبی مناسب
اشتباه: فراموش کردن لوازم مورد نیاز و منتظر ماندن برای یک محموله دیگر یا سفر دیگری به فروشگاه.
نوع دوربین: این می تواند همه انواع دوربین را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر دوربین های سیمی.
در یک پست دیگر تقریباً در مورد هر لوازم جانبی که ممکن است برای نصب نیاز داشته باشید صحبت خواهیم کرد. فراموش کردن لوازم جانبی یک اشتباه رایج است زیرا یا شما یا فروشنده نمی دانستید که به آن نیاز دارید. این لوازم جانبی عبارتند از:
• کابل اترنت کافی نیست
• سیم چین/سیم لخت کن
• نوار چسب برق
• لوازم مورد نیاز جهت ترمیم دیوار
• چند پیچ اضافی
• لوازم مورد نیاز جهت کابل کشی مثل فنر
بدترین چیز در مورد این اشتباه این است که واقعاً می تواند پروژه را طولانی کند. به جای اینکه همه چیز در یک روز نصب شود، اکنون دو یا سه روز طول می کشد.
راه حل: سعی کنید هنگام برنامه ریزی پروژه پیش بینی کنید که به چه ابزار و لوازم جانبی نیاز دارید. در هر مرحله از پروژه، بدترین احتمالات را در نظر بگیرید، باید همه چیز را پوشش دهید. پیشنهاد می‌کنم تا زمانی که به آنها نیاز ندارید، اقلامی را که اخیراً خریداری کرده‌اید، باز نکنید، زیرا اگر از آنها استفاده نکنید، میتوانید آن را برگردانید.
3. نداشتن روتر یا سوییچ مناسب
اشتباه: با فرض اینکه هر روتری با هر دوربین امنیتی کار کند.
نوع دوربین: این اشتباه روی دوربین‌ها سیم‌کشی میکند، اما ممکن است دوربین‌های سیمی را نیز تحت تأثیر قرار دهد
این اشتباه در واقع تقصیر صاحب خانه نیست، بلکه بخاطر صنعت فناوری است. اکثر مردم نمی دانند که دستگاه های بی سیم (روتر، دوربین های امنیتی، تلفن های بی سیم و غیره) دارای دو فرکانس اصلی هستند: 2.4 و 5.8 گیگاهرتز.
مشکل این است که همه دوربین های امنیتی و درب بازکن های تصویری در هر دو فرکانس کار نمی کنند. علاوه بر این، برخی از روترهای قدیمی و پایین تر روی هر دو فرکانس ارسال نمی کنند. این باعث می شود که صاحب خانه دوربین امنیتی را نصب کند و تعجب کند که چرا نمی تواند به اینترنت وصل شود.
بزرگترین تفاوت بین این دو فرکانس این است که 5 گیگاهرتز برای مسافت های کوتاه تر بهتر است، در حالی که 2.4 گیگاهرتز برای مسافت های طولانی تر بهتر است. همچنین فرکانس 5 گیگاهرتز نسبت به فرکانس 2.4 گیگاهرتز سرعت داده بهتری را ارائه می دهد.
سپس صاحب خانه تصمیم می گیرد که آیا می خواهد روتر خود را ارتقا دهد یا دستگاهی را خریداری کند که با روتر فعلی آنها سازگار باشد.
راه حل: فرکانس کاری روترهای خود را بشناسید و آن را با فرکانس دوربین امنیتی مقایسه کنید. اگر فرکانس ها متفاوت است، یک روتر جدیدتر بخرید (اگر خیلی قدیمی است).
4. نصب NVR/DVR در یک مکان دشوار
اشتباه: نصب NVR/DVR در مکان نامناسب می‌تواند دسترسی به آن را دشوار کند یا طول عمر دستگاه را کاهش دهد.
نوع دوربین: اتصالات سیمی، اگرچه برخی از اتصالات بی سیم اکنون شامل NVR/DVR.
دستگاه‌های DVR و NVR دستگاه‌هایی هستند که تصاویر ضب شده شما را نگه می‌دارند، به شما این امکان را می‌دهند که دوربین‌های خود را به صورت زنده تماشا کنید و سایر تغییرات پیکربندی را انجام دهید. مهم است که این دستگاه را در مکانی خشک و خنک نگهداری کنید که دسترسی به آن آسان باشد. از آنجایی که این دستگاه دارای هارد دیسک نصب شده است و محل اتصال دوربین ها است، نیاز دارید که دسترسی آسانی به آن داشته باشید.
مسئله دوم ایمن سازی دستگاه شماست. به این دلیل می خواهید دستگاه خود را به صورت فیزیکی ایمن کنید: اگر این دستگاه به سرقت رفته باشد، نمی توانید ببینید چه کسی مرتکب جرم شده است.
راه حل: محل قرارگیری متفاوت است، اما توصیه می کنم DVR/NVR خود را در کمد نصب کنید. میتوانید از رک های کوچک و دیواری در داخل کمد استفاده کنید. همچنین، نصب در کمد فضای اضافی و قابل زندگی را اشغال نمی کند.
5. عدم نوشتن نام کاربری و رمز عبور
اشتباه: شما بسیار هیجان زده هستید که پروژه را به پایان رساندید، فراموش می کنید نام کاربری و رمز عبور را یادداشت کنید، یا، حتی بدتر، همان نام کاربری و رمز عبور پیش فرض را نگه میدارید.
نوع دوربین: هر دو نوع سیمی و بی سیم
این مشکل ممکن است حتی قبل از نصب دوربین امنیتی رخ دهد. اگر فراموش کرده اید که نام کاربری و رمز عبور روتر خود را بنویسید، ممکن است گاهی اوقات در پیکربندی دوربین های امنیتی با مشکل مواجه شوید.
قسمت دوم یادداشت نکردن نام کاربری و رمز عبور جدید است. من این بارها مشاهده کرده ام. کاربران میخواهند تنظیماتی را در دوربین های امنیتی خود انجام دهند، اما اطلاعات ورود را فراموش کرده اند.
مشکل بزرگتر تغییر نکردن اطلاعات ورود به سیستم روتر و دوربین های امنیتی شما است. وقتی می‌گویم اطلاعات ورود، منظورم رمز عبور WIFI شما نیست. مانند رایانه شما، روتر شما نیز دارای نام کاربری و رمز عبور است. همچنین، مانند رایانه شما، تغییر نام کاربری و رمز عبور پیش فرض بسیار مهم است.
راه حل: نام کاربری و رمز عبور خود را هنگام ایجاد آنها یادداشت کنید. یا این اطلاعات را در مکانی امن ذخیره کنید یا از وب سایت هایی استفاده کنید که از رمزهای عبور محافظت می کنند. وب سایت هایی که از رمزهای عبور محافظت می کنند ممکن است هزینه ماهانه داشته باشند.
همچنین، هنگام نصب دستگاه، نام کاربری و رمز عبور پیش فرض را تغییر دهید. تغییر این اطلاعات می تواند بعداً شما را از دردسر نجات دهد.
6. انجام ندادن "تست اولیه" قبل از نصب دوربین ها
اشتباه: تست نکردن تمام قطعات قبل از بالا رفتن از نردبان.
نوع دوربین: هر دو دوربین سیمی و بی سیم.
دومین اشتباه رایج این است که اجزای خود را قبل از نصب آنها آزمایش نکنید. این یک از علت های اصلی کلافگی سر پروژه است زیرا باید برای عیب یابی مشکل وقت بگذارید. آیا از دوربین است؟ کابل اترنت خراب است؟
راه حل: این راه حل آسان است، همه چیز را از جعبه خارج کنید و هر جزء را یکی یکی تست کنید. اگر چیزی کار نمی کند، آن را جایگزین کنید. این باعث می‌شود نصب شما سریع‌تر انجام شود، در وقت و کلافگی شما صرفه‌جویی شود.
7. عدم خرید دوربین امنیتی مناسب برای نیازهای شما
اشتباه: خرید دوربین بولت زمانی که به دوربین PTZ نیاز دارید
نوع دوربین: با سیم و بی سیم.
این مسئله باید قبل از نصب شما مطرح شود، اما ممکن است تا زمانی که دوربین نصب نشده است متوجه آن نشوید. پس از نصب، متوجه می شوید که به دوربینی نیاز دارید که بتواند به طور خودکار حرکت کند یا دوربینی با سیستم تشخیص حرکت بهتر. این خرابی ممکن است منجر به نقاط کور، اضافه کردن دوربین های بیشتر یا حذف دوربین فعلی شود.
مسئله دیگر نصب دوربینی که با باتری کار میکند در محل سخت است. مثلا، من یک دوربین امنیتی دارم که نیاز به باتری آن برای تعویض دارد، اما محل پوشیده از برف است. پس باتری تا بهار عوض نمی شود.
راه حل: این نیاز به تحقیقات بیشتری در ابتدای کار دارد. شما باید ایده روشنی از آنچه می خواهید پوشش دهید، پوشش تشخیص حرکت و هر ویژگی دیگری که برای شما مهم است داشته باشید. هیچ چیز بدتر از این نیست که بعد از اینکه فکر می کنید کارتان تمام شده است، مجبور شوید دوباره برگردید.
8. خرید بر اساس هزینه
اشتباه: خرید دوربین امنیتی به دلیل رعایت یک قیمت مشخص و عدم در نظر گرفتن عوامل دیگر.
نوع دوربین: سیمی و بی سیم
اغلب می بینیم که مردم به دنبال خرید یک دوربین امنیتی زیر X تومن هستم. این یک چالش است زیرا ممکن است یک دوربین ارزان قیمت نیازهای شما را برآورده نکند و در نتیجه دوربین‌های بیشتر و بیشتری اضافه شود. به جای داشتن 2 یا 3 دوربین، اکنون 4 یا 5 دوربین برای پوشش دادن یک منطقه دارید.
خرید دوربین فقط بر اساس هزینه ممکن است منجر به صرف پول بیشتر از آنچه پیش‌بینی می‌کردید برای رفع نیازهایتان باشد.
راه حل: خرید بر اساس نیاز است نه هزینه. اگر بهترین دوربین امنیتی خارج از محدوده قیمتی شماست، کمی پس انداز کنید تا بتوانید آن را بخرید. همانطور که قبلاً اشاره کردم، خرید بر اساس هزینه و نیاز ممکن است منجر به صرف پول، زمان و کلافگی بیشتر شود.
